(DOUCHEGELUIDEN)

Ferry: "Ik heb een opdracht voor je. Ik wil dat jij deze podcast luistert terwijl je onder de douche staat en je haar inzeept met shampoo. En zonder je iets van je buren aan te trekken uit volle borst het Wilhelmus zingt. Komt ie!"

Mannenstem: "Wilhelmus! Ah shampoo!" 

Ferry: "Werkt dat niet voor jou? Nou ja dan vind ik het ook goed als je deze podcast luistert op een manier die wel werkt voor je."

(PIANOMUZIEK)

Ferry: "Want dat is immers waard omdraait in het leven toch? Dat we de dingen doen op een manier die voor ons werkt. Tuurlijk moeten we af en toe is iemand tegemoetkomen, een instantie bijvoorbeeld, die iets op een manier van ons wil, die voor hun werkt. Maar stel je eens voor dat je alles zou doen op een manier die voor jou werkt. Dan zou het leven een stuk gemakkelijker zijn, denk je niet? Al helemaal als je een chronische ziekte of beperking hebt en het leven over het algemeen een stuk uitdagender is, is het zo belangrijk dat je zorgt dat het voor jou werkt."

(PIANOMUZIEK GAAT OVER IN MEESLEPENDE MUZIEK)

Ferry: "Ga je mee? Mijn naam is Ferry Molenaar en in deze podcast praat ik met iedereen die me raakt. Ik laat mijn nieuwsgierigheid op hen los, luister naar hun verhaal en praat over wat ze drijft in het leven. Zij krijgen dus bezoek van Ferry."

(MEESLEPENDE MUZIEK STOPT) (RUSTIGE ACHTERGROND MUZIEK)

Ferry: "Een paar weken geleden toen ik op bezoek was bij Joost vertelde ik je dat ik tijdelijk zonder een geleidehond door het leven ga. En dat het me af en toe best zwaar valt om de deur uit te gaan. En vandaag is zo'n dag. Ik zou eigenlijk op bezoek gaan bij Fenna in Hengelo, maar ik werd vanmorgen wakker en ik dacht nee, vandaag even, even niet. Nou weet ik dat zij een goede microfoon heeft en daarom besloten we het gesprek online te doen. Alleen zijn ze precies deze week begonnen bij mij op de flat met het vervangen van de lift en hebben ze precies vandaag uitgekozen om de oude lift te verwijderen."

(LUIDE BOORMACHINES) (GELUID BOORMACHINES STOPT ABRUPT)

Ferry: "Dank je. Ik heb gelukkig een aardige buurvrouw die d'r huis even wou uitlenen waardoor ik alsnog op bezoek kon bij Fenna. En wat ik stiekem een tikkeltje ironisch vind is dat Fenna helpt mensen met een chronische ziekte of beperking om ziek succesvol te worden als ondernemer. Onder meer door met hen uit te zoeken wat werkt voor hen. En onbewust heb ik dat vandaag dus gedaan. Wat werkt voor mij vandaag is dat ik niet de deur uit hoef en een podcast online kan opnemen in het huis van mijn buurvrouw omdat mijn eigen huis vergaat van de herrie. Dat werkt voor mij. Ik hoop dat je dit een interessant gesprek vindt. Zo ja, deel deze podcast dan. Of laat een beoordeling achter. Of als je het echt interessant vindt laat een donatie achter in mijn blauwe spaarvarken op Ferrybezoekt.nl. Daarmee draag je bij aan de productiekosten. Allereerst Fenna, dank je wel dat ik bij je op bezoek mag zijn. Ik zou je jezelf allereerst willen voorstellen." 

Fenna: "Ik ben Fenna, 27 jaar. Ik ben online ondernemer. Ik ben opgeleid als communicatiespecialist en tijdens mijn opleiding begonnen met ondernemen. Nu, bijna zeven jaar later, heb ik besloten om me volledig te focussen op mensen te blijven inspireren. Vooral mensen die chronisch ziek zijn of een beperking hebben, helpen om een bedrijf te bouwen dat ook echt werkt voor die persoon. Voor de rest woon ik in Hengelo bij mijn vriend met onze kat. En heb ik een heel lekker leven." 

Ferry: "Je klinkt ook heel blij." 

Fenna: "Ja, ben ik ook."

Ferry: "Leuk dat je aanwezig wil zijn in mijn podcast. Meestal zit ik dan bij mijn gasten thuis. Maar ik vind het wel leuk om heel even me in jouw situatie te beleven. Hoe zit jij er nu bij? Hoe ziet jouw omgeving eruit? Neem even mee."

Fenna: "Oké, ik zit aan mijn bureau en dan heb ik mijn laptop open en een beeldscherm. Mijn microfoon staat nu voor mijn neus. Die staat er normaal niet. Die heb ik speciaal voor jou neergezet. Ik zit met mijn badjes op mijn schoot. Lekker warm."

(Ferry en Fenna lachen)

Fenna: "Ja, ik heb mijn agenda open liggen. Mijn to-do-lijst ligt open. Ik heb een bak thee gezet. Mijn telefoon ligt met beeldscherm omlaag stil. En wat zie ik nog meer? Ja." 

Ferry: "En qua decoratie in de ruimte. Hoe ziet jouw ruimte er, waar je nu zit, verder uit? Heb je nog dingen aan de muur hangen die belangrijk zijn?" 

Fenna: "Ja, we hebben heel fijn een aparte kamer. Waar mijn vriend en ik allebei een bureau hebben. Wat ons kantoortje is. Dus dat is heel fijn. Aan de muur heb ik mijn moodbord hangen van dit jaar, van 2023. En achter me staat een hele grote boekenkast met al mijn boeken en schitfjes en plantjes. Van alles staat daarin. Maar vooral ben ik heel trots op dat al mijn boeken op kleur staan."

(Ferry lacht)

Fenna: "Ja, daar ben ik heel blij mee."

Ferry: "Hoezo is dat?" 

Fenna: "Ja, ik vind dat gewoon heel lekker."

Ferry: "Word je blij dat geel bij geel staat? Of word je blij van het feit dat het dan zo heel duidelijk verschillende kleuren zijn?"

Fenna: "Het zijn allebei. Ik vind het heel fijn dat het gewoon heel duidelijk zo overloopt. Dat is gewoon heel mooi, netjes, geordend gevoel. En ik vind het ook fijn dat ik de ruimte heb om al mijn boeken kwijt te kunnen. En dan heb ik echt net het gevoel dat ik door al mijn kennis wordt omgeven. Daar word ik heel blij van." 

Ferry: "Ik kan het niks aan doen, maar mijn hoofd blijft echt hier op het boekenkast hangen. Ik zie nu links allemaal groene boeken, daarna wordt het geel en dan langzaam gaat het zo naar oranje, rood, paars. Dan lig je bij blauw ergens."

Fenna: "Klopt."

Ferry: "Dat is ook echt hoe het is."

(Ferry en Fenna lachen)

Fenna: "Ja, wit en zwart staan er nog tussen. Dat is echt hoe het is." 

Ferry: "Wat is dan een groen boek en wat is dan een blauw boek?"

Fenna: "Een blauwe titel is de online marketing tornado van Tony en Marijn. En een groene titel is normale mensen van Sally Rooney."

Ferry: "En wat is een normaal mens voor jou?" 

Fenna: "Een normaal mens voor mij is iemand die zichzelf durft te zijn. Zich niet al te veel aantrekt van anderen, maar wel altijd zijn/haar best doet om niemand kwetsen. Niet bewust in ieder geval. Gewoon dat je gewoon eer houdt aan jezelf en eer aan je omgeving."

Ferry: "En ben jij normaal?"

Fenna: "Ik doe mijn uiterste best om dat te doen wat ik net zei, maar ik vind mezelf niet normaal in de trance van, ik val altijd buiten wat andere mensen normaal vinden. Dus misschien heb ik dan ook een gekke definitie van normaal zijn. Omdat ik vind niet dat je normaal bent wanneer je 40 uur werkt en drie opleidingen hebt gedaan en elk weekend een feestje hebt. Dat vind ik niet per se normaal. Dus als je in die trance zegt van dat is normaal, dan ben ik niet normaal."

Ferry: "Volgens de definitie die je net geeft?" 

Fenna: "Dan doe ik mijn uiterste best om normaal te zijn. Ik ben zelf chronisch ziek en ik heb vooral op school, middelbare school en basisschool en alles, viel ik altijd net buiten de boot. En ook heel erg het gevoel dat ik mezelf moest bewijzen om te laten zien wat ik kon. Omdat er heel vaak werd gezegd wat ik niet kon. Op een gegeven moment kwam ik erachter van dat ondernemen dat kan ik. Ik ben hier goed in, het is creatief. Alle vlakken van het ondernemen en dan ook nog je vak uitvoeren, dat kan ik. En daar gaat mijn hart sneller van kloppen. En dat draagt heel veel bij aan het gevoel van eigen waarde, zelfvertrouwen, een stukje regie over mijn eigen leven en keuzes die ik daarin maak en de vrijheid die daarbij komt kijken. Dus ja dat draagt heel veel bij aan mijn vreugde."

Ferry: "En privé, want jij lijkt me iemand die het ondernemerschap dicht bij jezelf zoekt."

Fenna: "Ja."

Ferry: "Waar word je daar dan blij van?"

Fenna: "Het geeft me de mogelijkheid om als het strakjes goed weer is, nu schijnt de zon nog half, maar als het strak is de zon blij schijnen om te zeggen van ik ga naar buiten, ik ga een stuk wandelen of ik ga even een middag een boek lezen of Netflix kijken. En dat ik dan privé dat heel erg mooi kan combineren met mijn werk. Dus niet dat mijn privé leven, zou ik mogen zeggen, pas begint als ik klaar ben met werken." 

Ferry: "Kan je mij eens mee terugnemen naar vroeger? Ik heb jouw website gelezen, grondig gelezen ook en er vielen mij eigenlijk een aantal dingen op en dat is dat het zeg maar het gaat omhoog en het gaat weer een beetje naar beneden en het gaat weer omhoog en het gaat weer naar beneden. De term had er niet meer kunnen zijn, ligt op het puntje van mijn tong. Kan je daar iets over vertellen hoe dat ging?"

Fenna: "Ja, zoals ik al aangaf, ik ben chronisch ziek en dat is niet zonder reden natuurlijk. Ik ben te vroeg geboren en daarbij, ik ben te vroeg geboren omdat met 13 weken van de zwangerschap het vruchtvlies brak. En ik ben een van mijn tweeling, dus bij mij is het wel gebroken en bij mijn tweeling is het niet. En de hele zwangerschap hebben mijn ouders te horen gekregen van beide kindjes komen te overlijden. Maar de behandeling op dat moment was, we doen de zwangerschap gewoon zo natuurlijk mogelijk. Dus maar reken er niet op dat je een kindje krijgt. En toen hebben wij, mijn zusje en ik, even goed nadenken, haalden wij de 28 weken van de zwangerschap en waren we allebei nog in leven gelukkig. En toen is tegen mijn ouders gezegd, oké je mag rekening houden dat mijn zusje Demi, dat zij het overleeft en Fenna daar hebben we nog steeds geen hoop voor. Dus we gaan de zwangerschap nu doorzetten zodat Demi de grootste kans heeft om te blijven leven. En van het moment dat mijn moeder beviel, was nog altijd het plan van Demi als het goed is, komt zij gewoon levend tevoorschijn. En Fenna daar hebben we nog steeds geen hoop op. En dat is eigenlijk de start van hoe ik ben geboren. En met de kracht die mijn ouders hebben, hebben ze daar altijd wel iets van hoop in gehouden. Maar ook toen ik was geboren, toen was het nog steeds van nee, we hebben geen hoop, het gaat niet goed komen. En toen ik tien uur in leven was, toen had ik nog wel heel veel moeite met ademen en alles. Maar op een gegeven moment was het van oké, Fenna mag naar het ziekenhuis in Utrecht. En daar hebben ze een trilbeademing staan die Fenna kan helpen. En dat heeft uiteindelijk dan mijn leven nogmaals gered." 

Ferry: "Dit was de tweede keer, ik probeer ondertussen de tel bij te houden namelijk."

Fenna: "Ja, ik ben tussendoor wel een aantal keren hebben mijn ouders afscheid moeten nemen. Ook daarna nog zijn we ook nog een aantal keer naar Utrecht naartoe gemoeten, omdat de dokters belden van hey het gaat slecht met Fenna, jullie moeten langskomen, want je moet afscheid nemen."

Ferry: "Dat lijkt mij echt verschikkelijk zeg." 

Fenna: "Ja, dat hebben ze een aantal keer moeten doen. En uiteindelijk zit ik hier nog steeds. Maar dat was wel een heel intense start. En dat is inderdaad van wat ik dan altijd zeg van ja, het had net zo makkelijk niet zo kunnen zijn."

Ferry: "Op de latere leeftijd kwam daar Mexicaanse griep bij?"

Fenna: "Ja, klopt. Ik heb altijd, ja, mijn longen zijn sowieso niet vergroeid en zijn heel kwetsbaar. Door alle beademingen en vroeg geboorte zijn mijn longen gewoon niet 100 procent. En ik heb altijd veel longontstekingen gehad. En op een gegeven moment kwam er die Mexicaanse griep op, toen ik 12, 13 was. En dat was Mexicaanse griep en longontsteking, waarmee ik drie, vier weken ziek was. En dat heeft er eigenlijk voor gezorgd dat wat ik, wat op dat moment stabiel was,mijn gezondheid was voor mij toen op dat moment stabiel, totaal onderuit gehaald. Omdat ik zo ziek was en zoveel heb in moeten leveren door die Mexicaanse griep en longontsteking. Dat ik op dat moment eigenlijk gewoon weer ben gaan kijken of weer ben moeten herstellen. Maar het was niet kantje bord ofzo."

Ferry: "Oké." 

Fenna: "Ik ben heel bewust van het feit dat als mijn ouders niet zo krachtig zijn geweest in het zoeken naar mogelijkheden en het zoeken van hulp en vooral kijken van, hé, wat kan verder dan? Wat is er mogelijk? Dat ik nooit zo ver was gekomen als ik nu ben. Maar ik heb nooit druk ervaren. Het was gewoon altijd even kijken van, hé, wat is het beste? En dat maakt niet uit of dat wat het beste was. Dat was meer wat het beste voor Fenna. In welk opzicht dan ook."

Ferry: "Wat heb jij van die kracht overgenomen van je ouders? Ik bedoel, het is natuurlijk wel, ja."

Fenna: "Ja, alles. Ja, wat ik al zei net. Ik ben me heel erg bewust van wat hun voor mij hebben gedaan en hoe hun mij hebben opgevoed. Dat elk stapje wat nodig was, al was het maar naar de basisschool gaan of
naar de middelbare school. Wat voor iedereen best wel normale stapjes zijn. Dat soort stapjes waren voor mij al niet normaal. Dus hun hebben gevochten voor mij om het beste te krijgen wat voor mij het beste was op dat moment. Totdat ik het zelf kon eigenlijk. Maar dat stukje doorzetten, een stukje naar mogelijkheden leren kijken, positief zijn. Dat alles, dat heb ik van hen meegekregen."

Ferry: "Ik las ook op je website grenzeloos positief. Dat komt daar dan ook vandaan, denk ik."

Fenna: "Ja, zeker. Ja, dat is tweedeelig. Gewoon grenzeloos positief in het trant van, het is altijd meer mogelijk dan je denkt. Maar ook grenzeloos in het trant van dat je je niet moet laten tegenhouden door de grenzen van je lichaam."

Ferry: "Even terug naar de normale mens. Wat was er voor jou gevoel normaal in je jeugd?"

Fenna: "Niet zo heel veel. Nee, normaal was wel mijn gezin. Het gezin waar ik ben opgegroeid. Ik had mijn zusje en broer, twee ouders. Dat was altijd gewoon veilig en fijn. Maar daar buiten was het altijd. En dat is niet dat ik op dat moment toen ik tien tot... Nou, wat zullen we zeggen. Nou, toen ik acht tot vijftien daar heel bewust mee bezig was. Maar ik viel altijd net buiten de boot. In alles. Sporten, vriendjes, naar school gaan, hobby's. Ik was vooral meer bezig met ziek zijn, overleven, herstellen, fysio, ziekenhuizen. En dat klinkt dan heel intens. Maar zo bedoel ik het niet per se. Het is niet dat ik elke dag naar het ziekenhuis ging. Maar voor mij stond een heel groot teken van mijn jeugd wel. Het ging over mijn gezondheid. En als dat goed was, dan was mijn energie al op aan dat."

Ferry: "Je zegt net, je was meer bezig met overleven en niet met sport, vrienden. Omdat je dus net buiten de boot viel. Heb je dat wel meegemaakt uiteindelijk?"

Fenna: "Ja, wel op mijn eigen wijze. Ik ging natuurlijk wel gewoon naar school enzo. Maar het is niet dat ik dan, bijvoorbeeld als we het over middelbare school hebben, dan ik ging naar school. En als vrienden of vriendinnen dan nog na school naar de stad gingen om te shoppen of te lunchen of wat dan ook. Dan ging ik negen van tien keer gewoon naar huis. Want school was voor mij, dan was mijn energie al op. Dus het is niet dat ik het niet heb meegemaakt. Maar het is ook niet dat ik het op de normale manier heb meegemaakt. Maar ik heb het niet per se dat ik zeg van nou ik heb echt iets gemist in mijn leven. Dat zeker niet."

Ferry: "En nu? Hoe is dat?"

Fenna: "Ja, ik heb eigenlijk wel, dat is misschien wel grappig om te vertellen. Toen ik klaar was, ik heb eerst mbo gedaan en toen hbo. Toen was ik op mijn 24e klaar met hbo. En toen ben ik vooral weer verder gaan met ondernemen. Maar toen ben ik op een gegeven moment ook uit huis gegaan. En vanaf het moment dat ik klaar was met school, zeker dat jaar daarna of anderhalf jaar, voelde ik zoveel vrijheid. Want ik hoefde aan geen tentamens of deadlines of dingen te doen."

Ferry: "Je was uit dat curselijf natuurlijk."

Fenna: "Ja, ik hoefde aan niemands verwachting meer te verdoen. Ik hoefde alleen nog maar te doen wat ik wilde. En ik heb wel vaker gezegd van nou dat ik echt mijn studie, studentenjaren, mijn vrijheid die ik op dat moment miste, die heb ik wel ingehaald."

Ferry: "Op welke manier?"

Fenna: "Zeker. Wat vaker dingen niet doen omdat je ze niet wil doen. Of uitgaan, vakanties, spontane dingen doen. Terwijl anders kon dat vaak niet, want dan moest ik de dag erop naar school. Of ik had die week erop iets waar ik mijn energie voor nodig had. Dus daar heb ik wel een beetje ingehaald."

Ferry: "Een beetje?"

Fenna: "Een beetje. Ja, ik ben nog een beetje bezig hoor, merk ik soms."

(Ferry en Fenna lachen)

Ferry: "Ik wil zeggen, jij lijkt, ik haal dat heel goed op, iemand stemgeluid. Jij klinkt wel als iemand die van een goed feestje houdt."

Fenna: "Ja, nee, ik haal me soms wel even in. Ik merk ook wel dat ik nu, dat ik denk van oké, nou, ik heb niet meer heel erg die drang om dat in te halen. Maar ik zeg geen nee tegen iets leuks of tegen iets spontaans. Of tegen gezelligheid. Terwijl ik dat tijdens mijn middelbare school en mijn studietijd wel vaak heb moeten doen. Omdat school ging voor. En nu ga ik voor. En dat is wel een lekker verschil."


Ferry: "Waardoor laat jij je inspireren?"

Fenna: "Ik laat me inspireren door verschillende dingen. Eigenlijk. Ik laat me inspireren door anderen. Door wat anderen doen. Door wat anderen zeggen. Door wat anderen hebben gedaan. Zodat ik kan zien van wat is er nog mee mogelijk. En ja, wat kan er allemaal in deze wereld. Ik ben me heel erg bewust dat ik heel veel weet. Alleen maar ook nog dingen niet kan zien. Omdat ik nog niet zo ver ben. Of gewoon niet weet wat bestaat. Dus ik ben daar heel erg naar op zoek. Naar die inspiratie van wat is er allemaal. En wat kan ik daarmee. Daarnaast laat ik me inspireren door wat ik zou willen binnen nu en een jaar. Maar ook hoe zie ik het voor me over bijvoorbeeld vijf jaar. Niet dat ik daar heel erg aan vasthoud. Maar wel dat ik denk van nou. Ik zou over een jaar zo willen voelen. En zou ik zo mijn dag willen indelen. Dus hoe kan dat en wat kan ik daarmee. En ik laat me ook inspireren door mijn ouders. Door hoe hun dingen aan hebben gepakt. En wat ik daarvan kan leren. En ook door vriendinnen en mijn vriend. Hoe hun in het leven staan. En dat ik bijvoorbeeld soms. Mijn vriend inspireert me heel vaak. Omdat hij niet over alles piekert. En ik dat nog wel snel kan doen. En dan zet me ook alweer even. En denk van oké Fenna. Je hoeft echt niet overal honderdduizend plannetjes voor te hebben. Gewoon één plan. En doe dat maar eerst. En dan kijk daar nog maar weer verder. Go with flow. Dus ja heel veel. Heel veel eigenlijk. En ook door boeken trouwens."

Ferry: "Door alle kleuren."

Fenna: "Ja maar ook omdat iedereen zo een eigen verhaal heeft. Ik vind het heel leuk om dan te zien. Hoe iemand. En dan heb ik het vooral over boeken van ondernemers. Of bijvoorbeeld podcasts of Instagram pagina's. Dat je heel erg mee krijgt. Wat het proces is. Wat iemand allemaal doet. Zonder dat je alleen het eindresultaat ziet. En dat vind ik heel interessant."

Ferry: "Wat is dan het laatste goede verhaal. Wat jou geïnspireerd heeft in boek of in podcast vorm?"

Fenna: "Ik ben nu een boek aan het lezen. Alles is uit vogelbaar. Van Marie Marie. Volero. Denk ik. Nou die titel past natuurlijk wel perfect bij mij."

Ferry: "Ik vond het ook wel ja."

Fenna: "Zij is ook heel erg kijken naar wat is er mogelijk. En dan jezelf niet langer tegenhouden. Door angst of denk in beperkingen. Dus dat vind ik dan wel heel interessant om te lezen. Hoe zij dat dan aanpakt."

Ferry: "Jij bent. Als ik die aanname mag doen. Ik hoor graag of die klopt of niet. Laat je wel heel erg triggeren en inspireren. Door luchtige titels. Dat gaat natuurlijk heel goed op jouw bedrijf. Maar door grappige titels. Het woord uit vogelbaar. Triggerde mij enorm. Dat vind ik zo Fenna."

Fenna: "Ja klopt. Ik denk ook wel dat dat. Ik ben natuurlijk ook de doelgroep. Ja marketing technisch is super slim."

Ferry: "Zeker, zeker. Heb je dat zelf ook wel bij anderen meegemaakt? Dat jij dan iets doet waarvan je merkt dat het bij anderen. Precies die trigger raakt. Die je wil raken."

Fenna: "Ja. Dat is natuurlijk ook tweedelig mijn vak. Zoals ik al zei ben ik afgestudeerd als communicatiespecialist. Maar ook in het ondernemen. Is natuurlijk dat ik mijn doelgroep wil aanspreken. En dat doe ik wel. Tenminste dat probeer ik te doen. Door te triggeren. En te laten zien. Kan ik ergens. Prikken. Kittelen. Niet per se uitdagen in de negatieve zin. Maar wel een beetje."

Ferry: "Kan je een voorbeeld noemen? Wanneer je dat gelukt hebt?"

Fenna: "Nou ja. Eigenlijk wel. Ik had laatst. Je merkt nou heel erg. In het online ondernemen. Ik vind het wel. Dat het vaak sneller. En beter. En efficiënter. En makkelijker moet. Alles. En er zijn natuurlijk honderdduizend hulpmiddelen. Zeker online. Die jou daarbij kunnen helpen. En je hebt een tool. En dat heet Calendly. En dan kun je afspraken inplannen. Jij bent bekend met deze tool."

(Ferry lacht)

Fenna: "Dat weet ik. En. Ik heb ook heel lang gebruik gemaakt van deze tool. Maar ik merk. Ik heb een energie beperking. En ik merk dat ik mijn afspraken maak. Op momenten dat het. Mij uitkomt. En ik kan dat niet. Drie weken van tevoren bepalen. Dat ik op dinsdag van. Twaalf tot een tijd heb."

Ferry: "Nee."

Fenna: "Maar dat moet je dan wel aangeven. In zo'n inplan tool. Omdat dan andere mensen. In jouw agenda kunnen kijken. En afspraken kunnen plannen. En daar ben ik op een gegeven moment mee gekapt. Want ik denk. Ik moet met zoveel meer dingen rekening houden. Ik kan niet zeggen. Elke dinsdag van twaalf tot een. Heb ik tijd voor een afspraak. Dat kan gewoon niet. Maar dan ben ik constant Calendly aan het bijwerken. Wat tijd kost. Dus dan gaat het hele efficiënte. Gaat er vanaf. Dat terzijde. Ik heb dat dus geplaatst op Instagram. Dat ik daarmee stop. En daar heb ik echt heel veel reacties op gehad. Van dat mensen. Die het inderdaad gewoon doen. Omdat andere mensen het doen. Wat sowieso wel niet een hele goede reden is. Maar dat terzijde. Ik snap dat je het ook gewoon wil proberen. Maar dat je daar dan in blijft hangen. Omdat het efficiënt zou moeten zijn. En dat is het niet voor iedereen."

Ferry: "Nee."

Fenna: "En daar heb ik echt heel veel reacties op gehad. Dat je laat zien. Van doe je dit. Omdat het werkt voor jou. Of doe je dit omdat iedereen het doet."

Ferry: "Interessante vraag."

Fenna: "Vertel."

Ferry: "Ik heb die echt net. Vorige week of zo afgevraagd. Ik heb best wel wat erschillende booking tools uitgeprobeerd. Omdat het telkens net niet deed wat ik wou dat het deed. En. Daarin ook Calendly dus geprobeerd. Alleen zij vroegen de hele tijd. Best wel veel geld. Om het echt goed te laten werken voor me. Het was iets van. Ga ik daar nou geld aan uitgeven? Ja nee. Niet acht dollar per maand. Dus weer in dollars. Heb ik er geen zin in. Boekhoudtechnisch onhandig. En ik lieg niet. Als ik zeg dat ik hier al een half jaar naar op zoek ben. En ik heb in de donkere krochten van het internet. Twee weken geleden de beste planning tool ooit gevonden. Die nog gratis is vanwege covid-19. Die gaan binnenkort wel betaalde abonnementen invoeren. Van 49 euro per jaar. Dat wil ik nog wel betalen."

Fenna: "Dat is nog wel te doen."

Ferry: "Maar die mij echt helemaal vrij laat. Dus ik vind jouw overweging heel interessant. Want deze laat mij gewoon. Mijn tijd blokken in mijn agenda. En de bookings tool die loopt daar wel achteraan. Dus ik hoef daar nooit meer naar om te kijken. Als ik mijn agenda bijhou. Dat zou voor de ene wel en voor de andere niet werken. Maar toen dacht ik van dit is wat ik zoek. Ik wil niet één tijd. De ene heeft een half uur nodig. De andere heeft een uur nodig. De andere heeft twee uur nodig. Ik kies zelf hoe lang je meeting duurt." 

Fenna: "Ja, dat was ook wel interessant."

Ferry: "Ja. Dus iedereen heeft zoiets van eigen overweging. En de boodschap die ik daaruit meeneem. Is eigenlijk voor jou vraag je jezelf. Of heb ik dit nodig of doe ik het. Omdat ik achter de meute aan loop."

Fenna: "Ja, en ik vind echt. Je moet het gewoon proberen om erachter te komen. Maar wat ik merk is dat heel veel mensen. Het nooit meer evalueren."

Ferry: "Ja."

Fenna: "En dat is eigenlijk best wel. Zonde."

Ferry: "Zeker en dat gaat niet alleen op voor Calendly natuurlijk."

Fenna: "Nee, zeker niet. Ja, te veel eigenlijk."

Ferry: "We hadden het net over jouw inspiratie. Als ik hem vrij mag samenvatten. Kijk jij vooruit. Maar je kijkt ook in de breedte van de wereld. Wat wil ik over vijf jaar. Maar ook wat is er nu wat ik nog niet weet. Wat is voor mij nog onzichtbaar. Je probeert eigenlijk alles zichtbaar. Te maken voor jezelf. Hoe doe je dat?"

Fenna: "Hoe ik dat doe is..."

Ferry: "Er is een reden dat je niet ziet wat je niet ziet. Hoe zorg je ervoor dat je dat wel ziet?"

Fenna: "Nou ja, ik ben wel bewust dat dit. Alles stap voor stap. Maar ik probeer wel naar mensen te kijken die tien stappen verder zijn dan ik. Door hun podcast of boeken of Instagram pagina's te bekijken. En dat is niet per se dat ik me dan ga vergelijken. Met die mensen. Dat probeer ik sowieso zo min mogelijk te doen. Maar het is niet dat ik dan ga denken. Daar moet ik ook zijn. Maar meer ter inspiratie van. Hé, hun doen dit en dit. Vind ik zoiets interessant? Zou ik zoiets in de toekomst al is het over 10 jaar ook interessant vinden. Wat kan ik hiermee? Dus dan probeer ik wel te kijken naar mensen die echt tien stappen verder zijn. En dan om wat dichter bij huis te blijven. Probeer ik bijvoorbeeld weer boeken of mensen te volgen. Die wel wat meer binnenhand bereik liggen. Wat hun doen of waar hun zijn in het leven. En dan ga ik wel kijken. Zou ik dat binnen nu en een jaar interessant vinden? Of wat doen hun wat ik interessant vind? En dan vooral inspiratie. Niet om na te gaan apen. Maar ik ben wel heel erg van mening dat je niet het wiel per se hoeft uit te vinden."

Ferry: "Ik heb het gevoel dat er nog iets is wat voor mij nu onzichtbaar is. Jij zegt dan ga ik boeken lezen. Maar dan moet je wel weten waarover je boeken gaat lezen. Even los van de boeken die je aangeraden krijgt natuurlijk. Want dat is altijd leuk. Hoe weet je wat je nog niet weet? Ik denk dat dat een filosofische vraag is die ik graag wil stellen."

Fenna: "Hoe weet je wat je nog niet weet? Ja..."

Ferry: "Die is diep he?"

Fenna: "Die is heel diep. Dat is een goede. Hoe weet je wat je nog niet weet? Ik denk bijvoorbeeld net als met dat boek Alles is onmogelijk. Dat is een boek dat ik op dit moment aan het lezen ben. En dat ben ik ergens tegen gekomen. En ik dacht van dat past op dit moment in waar ik mee bezig ben. Waar ik meer over zou willen leren. Ik heb bijvoorbeeld ook een tijd gehad dat ik heel veel las over geld. Money mindset en psychologie van geld. Dat vond ik op dat moment dat ik me daarin meer ben gaan verdiepen. Dus ik ben vooral per onderwerp dan een beetje kijken van. Wat heb ik op dit moment nodig? En dan probeer ik er zo open mogelijk in te gaan. Dat probeer ik zo en zo met alles. Zo nieuwsgierig en open mogelijk. En dan leer ik altijd iets."

Ferry: "Wordt je hoofd dan niet een hele grote vergaarbak? Waar je slechts laten we een percentage noemen 10% daadwerkelijk van nut is?"

Fenna: "Ik sla niet alles op."

(Ferry en Fenna lachen)

Ferry: "Nee, oké. Fair antwoord."

Fenna: "Ik sla alleen op wat ik interessant vind."

Ferry: "Maar het zou later wel interessant kunnen zijn. Of kijk je het dan verkeerd naar?"

Fenna: "Nee, maar dan lees ik het gewoon nog een keer. Of ik zoek dat nog een keer op. Dat is sowieso, als je bijvoorbeeld een boek leest. Er zijn nu misschien 10 hoofdstukken interessant. En 10 hoofdstukken niet. Dan denk ik misschien over 10 jaar weer. Dan kan ik dat boek nog wel eens lezen."

Ferry: "En dat is waarom je een boekenkast op kleur gesorteerd hebt? Je zou het over 10 jaar nog eens nodig kunnen hebben? Ben je dan ook in staat een boek weg te geven en opnieuw te kopen? Hoe kijk je dan naar?"

Fenna: "Ik heb echt genoeg boeken waarvan ik denk. Dat haal ik nog wel eens iets uit. Of ik weet dat het ergens staat, heb ik dat gelezen. Dan markeer ik het of wat dan ook. Of ik schrijf het ergens op in een notitieboekje. Of een notitieapp, wat ik dan bij de hand heb. En dan kan ik daar nog wel eens aan denken. Oh, dat wil ik eigenlijk nog wel een keer lezen. Of ik zoek het even op, want dan heb ik alleen dat stukje nodig."

Ferry: "En als je dan naar de toekomst kijkt, probeer je dan realistisch te zijn? Of probeer je jezelf ook wel uit te dagen? Hoe pak je het dan?"

Fenna: "Qua doelen?"

Ferry: "Ja, qua doelen of qua toepassen van de inspiratie die je hebt opgedaan."

Fenna: "Nee, altijd net erboven. Altijd net als je denkt, dit wordt eigenlijk te gek. The sky is the limit. Ik ben wel van mening dat als je het net... Als je het net een doel neerzet. Of iets neerzet in je hoofd waar je denkt, daar wil ik over een jaar of vijf jaar naartoe. En je houdt dat heel safe. Dan blijf je ook heel safe. En als je denkt, dit is eigenlijk net te gek. Dan geeft het mij meer motivatie om net dat stapje extra te zetten."

Ferry: "En dit antwoord verbaast dan echt niks bij jou."

(Ferry en Fenna lachen)

Fenna: "Ja, want het is ook voor iedereen anders. Ik ben wel echt iemand die denkt van... Ik kan doelen stellen en ze niet halen. En dat maakt me echt niet uit."

Ferry: "Hou je hem dan aan? Of wat doe je dan?"

Fenna: "Nee, niet altijd. Dan kan het gewoon om een prioriteit te zijn veranderd. Of ik heb toch iets wat er tussendoor komt. Of ik kom iets anders tegen wat ik bij mijn focus op dat moment naartoe ga. Dat maakt niet zoveel uit. Maar ik kan dat niet bepalen. Als ik niet weet wat mijn eerste doel was."

Ferry: "Jij gebruikt doelen dus niet zozeer als... Als doel. Ik weet even geen betere vergelijking. Maar meer als referentiepunt."

Fenna: "Ja, ook omdat ik vind... Zeker als je lichamelijke klachten hebt. Er kan morgen iets gebeuren. Een longontsteking of wat dan ook. En alles ligt op zijn kop. En... Dus een doel... Mag inderdaad wel gewoon een stip op de horizon zijn. Maar je hebt ook nog gewoon een leuk leven. En dingen die je op dat moment wil doen. En andere dingen. Dus zeker als ik kijk naar zakelijk. Dan zet ik een stip op de horizon. En ik weet welke stap ik moet nemen om daar naartoe te gaan. Maar het is niet dat ik alles opzij zet. Om zo'n stip op de horizon te behalen. Want er kan van alles tussendoor komen. Die misschien nog wel leuker zijn. Beter zijn. Passender zijn. Dus ik wil mezelf gewoon niet blind staren. Op een doel die ik ooit stel. Zonder weer dat stukje te evalueren. Ik vind het wel belangrijk om te blijven kijken. Werkt dit nog voor mij?"

Ferry: "Mooi. Dank je. Wat zijn jouw doelen nu? Zijn er een paar die je wil delen? Misschien om anderen te inspireren. Of mij te inspireren."

Fenna: "Mijn doelen nu. Ik heb er toevallig van de week eentje kunnen afvinken. Ik heb twee bedrijven. En al een tijdje probeer ik me meer te focussen op hou het luchtig. En ik heb vorige week besloten om te stoppen met mijn andere bedrijf. Zodat ik nog meer focus heb op hou het luchtig. Dat is voor mij een spannende stap. Ik geef er ook een stukje zekerheid mee op. Zeker qua inkomen. Maar ik merk nu wel dat ik er helemaal klaar voor ben. Om nog meer focus te leggen op hou het luchtig. Dat is een redelijk groot doel. Dat ik mezelf had gesteld. En wat ik nu heb behaald."

Ferry: "Gefeliciteerd."

Fenna: "Dankje. Er staan ook kleine doelen op. Hoeveel podcast afleveringen ik wil opnemen. Of welke zakelijke boek ik nog wil lezen. Of dat ik elke maand een keer buiten de deur wil werken. Omdat ik anders heel veel thuis zit. Dat soort dingen staan er ook op."

Ferry: "Hoe gaat het met die doelen?"

Fenna: "Ik doe mijn best. Nee, dat gaat wel goed."

(Fenna lacht)

Ferry: "Kan ik je nog helpen met het halen van een van die doelen?"

Fenna: "Wat jij nu doet is mij weer inspireren om ook weer mensen te gaan interviewen voor mijn podcast. Daar ben je al goed mee bezig. Ik vergeet soms hoe leuk ik het vind om in gesprek te zijn. En hoeveel ik daar ook weer van leer met andere ondernemers. Dus dat mag wel weer terug op mijn prioriteiten lijstje voor de komende maand. Dat soort dingetjes."

Ferry: "Hoe heet je podcast?"

Fenna: "Ziek Succesvol."

Ferry: "Goede naam. Tot slot. Zijn er nog dingen die jij aan mij wilt vragen?"

Fenna: "We hebben het net over mijn doelen gehad. Heb jij nog doelen? En hoe ga jij om met doelen?"

Ferry: "Ik heb doelen. Die zou ik op moeten schrijven. Want ik heb ze al in mijn hoofd. Een van die doelen is om weer aan mijn eigen podcast te gaan werken. Maar dat ik wel weer heel erg bezig ben met. Wie wil ik en wie ga ik vragen? En waarom vraag ik mensen? Ik vraag mensen vooral in deze podcast als ik ze tegenkom in het leven. En ik denk ik wil even met jou door kletsen. Want ik vind je een inspirerende persoon. Ik heb me nu voorgenomen om in mei en juni voor de zomervakantie. Op zijn minst nog vijf gesprekken te gaan doen. Zodat ik die in de rustige zomerperiode kan gaan monteren. Maar dat is een voorzichtig eerste doel die ik heb opgeschreven. Waarvan ik denk die is realistisch."

Fenna: "Dat is ook zo. Je kunt wel tien doelen opschrijven. Die dan half werken. Of waardoor je de focus weer verliest. Omdat het toch allemaal iets te veel is. Dus je kunt beter beginnen met één doel. Twee doelen. En dan stap voor stap."

Ferry: "Ja..."

Fenna: "Ik hoor jou lachen."

Ferry: "Ik ben even aan het bedenken. Dat als je deze podcast luistert. Dat je precies weet of dit gelukt is of niet."

(Ferry en Fenna lachen) 

Fenna: "Misschien omdat je dit hebt uitgesproken. Dat het wel moet."

Ferry: "Als dit in 2024 is. Gelukkig nieuwjaar. En het is niet gelukt."

Fenna: "Misschien geeft dit extra commitment."

Ferry: "En anders hoop ik dat je een goede zomer hebt gehad."

(MEESLEPENDE MUZIEK BOUWT LANGZAAM OP)

Ferry: "Dank je wel dat ik virtueel bij je op bezoek mocht zijn."

Fenna: "Graag gedaan. Het vond gezellig."

Ferry: "En dank voor je verhaal."

Fenna: "Jij bedankt."

Ferry: "Wil je meer weten over Fenna en haar bedrijf Hou het luchtig. Of een volledige lijst van alle boektitels zien die we hebben besproken. Ga dan naar de blog die bij deze podcast aflevering hoort. Die staat op  Ferrybezoekt.nl/fenna. Hier staan links naar haar website. En social media kanalen. Volgende week zoeken we de vrijheid op. En praat ik met collega ondernemer Emiel Cornelissen over werk. Over vrije tijd. En de combinatie tussen die twee. Hopelijk ben je er dan ook weer bij. Wil je niks missen? Abonneer je dan op deze podcast via je favoriete podcast app. En als je daar dan toch bent. Vergeet niet een beoordeling achter te laten. Of deel deze aflevering met je vrienden, familie, collega's, je huisdieren. Als je het echt een mooi gesprek vond. Dan hoop ik dat je een donatie wil achterlaten in mijn blauwe spaarvarken. Hiermee draag je bij aan de productiekosten van deze podcast. Dit spaarvarken kan je vinden op ferrybezoekt.nl Alvast bedankt en tot het volgende. Bezoek van Ferry."